സമാന്തരരേഖകള്‍

മിഴി ദൂരത്തിൽ ഉണ്ടെങ്കിലും
നിൻ  മിഴി വാക്കുകൾ
മുറിഞ്ഞു പോകുന്നതെന്താണ്...

നിന്നോട് പറയാനുള്ള
വാക്കുകളെല്ലാം -
തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങി-
നിശ്ശബ്ദമായ് മരിക്കുന്നെതെന്താണ്...

ഓർമ്മകൾ
വിഷാദo  പൊഴിക്കുന്ന

സന്ധ്യയും,

മഴയിൽ മനസ്സ് മുറിയുന്ന

പകലുകളും

ബാക്കി വെച്ചിട്ടെങ്ങോട്ടാണ്-

നീ മാഞ്ഞു പോകുന്നത്.

സ്വപ്നങ്ങളും ജീവിതവും
സമാന്തര രേഖ യാകുമ്പോള്‍-

വാക്കുകൾ ഊർന്നു വീഴുന്ന

കവിതാ പുസ്തകത്തിൽ

കണ്ണുനീർ അടർന്ന്-

വീണു പടരുന്ന  മഷി കറുപ്പ്...

ഉഷ്ണം മാറ്റാനൊരു-

ചെറു കാറ്റ്,

സുഗന്ധം പരത്താനൊരു-

ചെറു പൂവ്,

എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ 

കാഴ്ച്ചകളിപ്പോൾ

കണ്ണിന്റെ ദൂരത്തോളo

ചെറുതാണ്...