അടയാളങ്ങള്‍

കവിതകള്‍,
എന്‍റെ നോവിന്റെ-
വിയര്‍പ്പു ഭാണ്ഡങ്ങള്‍.

ചിറകുകള്‍ കരിഞ്ഞ
ശലഭങ്ങളെ പോലെ,
അരികിലാണെങ്കിലും
പറന്നെത്താന്‍ പറ്റാത്ത
അകലത്തില്‍
ചിതറി തെറിച്ചവര്‍.

എന്‍റെ ഓരോ
കവിതയിലും 
നിന്‍റെ അടയാളങ്ങള്‍
ഒളിച്ചിരിപ്പുണ്ട്,
പൂവായ്...
പുലരിയായ്...
നിലാവായ്...
ചിലപ്പോള്‍
ചില്ലയില്‍ ചേക്കേറാതെ-
അലസ്സമായ് പറക്കുന്ന
പക്ഷികളായ്...

രാത്രിയുടെ ഒടുക്കമീ-
കവിത കുറിക്കുമ്പോള്‍-
ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു,
എന്‍റെ നിശ്വാസങ്ങളുടെ
ഈണം നീയായിരുന്നെന്ന്...