യാത്ര

നമുക്കൊരു യാത്ര പോകാം...
കൈകള് കോര്‍ത്ത്‌ ‍ പിടിച്ച്,
കഥകള്‍ പറഞ്ഞു,
കവിതകള്‍ പാടി
ജീവിതം പറയാതെ ഒരു യാത്ര...

തിരമാലകളെ പുണര്‍ന്നു,
ആകാശവും കടലും-
വേര്‍തിരിച്ചറിയാതെ -
ചേര്‍ന്ന് നില്‍ക്കുന്നിടത്തേക്ക്-
ഒരു യാത്ര...

എനിക്കറിയാം
നീയിപ്പോളെന്നെ-
പരിഹസ്സിക്കുന്നുണ്ടെന്നു.

അരുത്...
ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ -
യാത്രയില്‍ ജീവിതമില്ലെന്നു...

അര്‍ത്ഥ വ്യത്യാസം
 
എന്‍റെ ശരികളിലെ -
തെറ്റുകള്‍ അടര്‍ത്തിയെടുത്തു നീ -
വിചാരണക്ക് വെക്കുമ്പോള്‍
വധ ശിക്ഷയില്‍
കുറഞ്ഞതൊന്നും -ഞാന്‍
ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.

വാക്കുകളില്‍ അര്‍ത്ഥ വ്യത്യാസം
മൂര്ത്തമാകുമ്പോള്‍ -
ഉഷ്ണമാപിനികള്‍ പോലും  പൊട്ടി ചിതറും.

 ഇത്തിള്‍ കണ്ണി

എന്നിലേക്ക്‌ പടര്‍ന്നു കയറുന്ന
ഇത്തിള്‍ കണ്ണിയാണ് നീ.
അടര്‍ത്തി മാറ്റിയാലും വീണ്ടും -
അടരാതെ പടരുന്ന
ഇത്തിള്‍ കണ്ണി.
എങ്കിലും...നീയെന്റെ-
ഒരു സ്വകാര്യ അഹങ്കാരമാണ് ...

നിശാഗന്ധി

നിദ്രയില്‍ നിന്നുണര്‍ത്തി-
എന്റെ  ചിന്തകള്‍ക്ക്,
ചിറകുകള്‍  നല്‍കിയ-
നിശാഗന്ധി പൂവിന്...

മാറാല കെട്ടി ജീര്‍ണിച്ച-
യെന്റെ കവിതാപുസ്തകം,
വീണ്ടും തുറന്നിരിക്കുന്നു.

നിഴലുകള്‍ പോലും കൂട്ടി-
നില്ലാതിരുന്ന നടവഴികളില്‍,
ജീവിതത്തിന്റെ നരച്ച -
വെയിലേറ്റ  പകലുകളില്‍,
മരണം മണത്ത രാവുകളില്‍,
പൂത്ത്, തളിര്‍ത്ത്‌  നീ-
എന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.

താളുകള്‍ ഓര്‍ത്തുവെക്കാന്‍ 

നീ തന്ന മയില്‍‌പ്പീലി തണ്ടുകള്‍,

വാക്കുകള്‍ ഇടമുറിഞ്ഞു വീണ-

എന്റെ ജീവിത പുസ്തകത്തില്‍,

വെറുതെയിരുന്നു മിഴി-
നീര്‍ പൊഴിച്ചു.

ഊഷരമായ മനസ്സിലേക്ക് -
ഒരല്പം സുഗന്ധമായി,

ഒരിറ്റു മഴത്തുള്ളിയായ് ,
നീ വീണ്ടും  അണഞ്ഞിടില്‍,

നിശാഗന്ധി... ഞാനെത്ര ധന്യന്‍.