പുഴ ഒഴുകും വഴിയെ....

ജനിമൃതികളുടെ -
സന്ദേഹങ്ങളില്ലാതെ
ഒരു പുഴ
മഞ്ഞു മലകളുടെ ഗര്‍ഭ പാത്രത്തില്‍-
നിന്നുറവ പൊട്ടി ആര്‍ത്തു പെയ്യുന്നു

നെരിപോട് 

നെരിപോടില്‍

ഒരു ചിതയെരിയുന്നു.

ഇടനെഞ്ചില്‍ നീയും-

ഞാനുമറിയാതെ

സ്നേഹത്തിന്റെ പശിമയില്-

ഊര്‍ന്നിറങ്ങിയ ഒരു കവിതയുടെ  ചിത.

 

ചിത കത്തിയമരും  മുന്‍പേ-

ഒരുപിടി ചാരം ഞാന്‍ 

ഇടനെഞ്ചില്‍ തന്നെ 

ചേര്‍ത്ത് വെച്ചിട്ടുണ്ട്...
സിരാതന്തുക്കളില്‍
നിന്റെ ഓര്‍മകളായ്
പുനര്‍ജ്ജനിക്കാന്‍.
ഓര്‍മകളായ് മാത്രം...

മുഖമില്ലാത്ത മനുഷ്യര്‍ 

 

മുഖപടം  മാറ്റുമ്പോള്‍ 

വെളുത്ത തലയോട്ടികള്‍ 

മാത്രം

വാക്കുകള്‍ക്കും 

നോക്കുകള്‍ക്കും 

അര്‍ത്ഥമില്ലാത്തവര്‍

വര്‍ത്തമാന കാലത്തിലെ 

അവിശുദ്ധ സന്തതികള്‍
രാഷ്ട്രീയ കോമരങ്ങള്‍